怀素上人草书歌

注音版

huái sù shàng rén cǎo shū gē怀素上人草书歌táng dài唐代dài shū lún戴叔伦
chǔ sēng huái sù gōng cǎo shū.楚僧怀素工草书。gǔ fǎ jǐn néng xīn yǒu yú.古法尽能新有馀。shén qīng gǔ sǒng yì zhēn shuài.神清骨竦意真率。zuì lái wèi wǒ huī jiàn bǐ.醉来为我挥健笔。shǐ cóng pò tǐ biàn fēng zī.始从破体变风姿。yī yī huā kāi chūn jǐng chí.一一花开春景迟。hū wèi zhuàng lì jiù kū sè.忽为壮丽就枯涩。lóng shé téng pán shòu yì lì.龙蛇腾盘兽屹立。chí háo zhòu mò jù bēn sì.驰毫骤墨剧奔驷。mǎn zuò shī shēng kàn bù jí.满坐失声看不及。xīn shǒu xiàng shī shì zhuǎn qí.心手相师势转奇。guǐ xíng guài zhuàng fān hé yí.诡形怪状翻合宜。rén rén xì wèn cǐ zhōng miào.人人细问此中妙。huái sù zì yán chū bù zhī.怀素自言初不知。