括酹江月

注音版

kuò lèi jiāng yuè括酹江月sòng dài宋代lín zhèng dà林正大
xuě táng xián bù.雪堂闲步。guò lín gāo shuāng jìng wǎn lín mù luò.过临皋、霜净晚林木落。yuè bái fēng qīng rú cǐ yè.月白风清如此夜。yǔ kè xíng gē xiāng dá.与客行歌相答。gāng jǔ sōng lú.纲举松鲈。shǒu xié dǒu jiǔ.手携斗酒。chì bì zhòng xún yuē.赤壁重寻约。bēi gē cháng xiào.悲歌长啸。huà rán shēng dòng liáo kuò.划然声动寥廓。shì wèn rì yuè jǐ hé.试问日月几何。jiāng liú shān sè.江流山色。jīn rì yīng rú zuó.今日应如昨。lǚ biàn B357 yán fēng lù lěng.履遍B357岩风露冷。shuǐ miàn nù tāo jīng yuè.水面怒涛惊跃。yī yè zhōng liú.一叶中流。tīng qí suǒ zhǐ.听其所止。shì yǒu gū fēi hè.适有孤飞鹤。héng jiāng dōng xià.横江东下。wèn yǔ chì bì yóu lè.问予赤壁游乐。ōu yáng gōng zhòu jǐn táng jì: shì huàn ér zhì jiàng xiàng.欧阳公昼锦堂记：仕宦而至将相。fù guì ér guī gù xiāng.富贵而归故乡。cǐ rén qíng zhī suǒ róng.此人情之所荣。ér jīn xī zhī suǒ tóng yě.而今昔之所同也。gài shì fāng qióng shí.盖士方穷时。kùn zhī lǘ lǐ.困卮闾里。yōng rén rú zǐ.庸人孺子。jiē dé yì ér wǔ zhī.皆得易而侮之。ruò jì zǐ bù lǐ yú qí sǎo.若季子不礼于其嫂。mǎi chén jiàn qì yú qí qī.买臣见弃于其妻。yī dàn gāo chē sì mǎ.一旦高车驷马。qí máo dǎo qián ér qí zú yōng hòu.旗旄导前而骑卒拥后。jiā dào zhī rén.夹道之人。xiāng yǔ pián jiān lěi jì.相与骈肩累迹。zhān wàng zī jiē.瞻望咨嗟。ér suǒ wèi yōng fū yú fù.而所谓庸夫愚妇。bēn zǒu hài hàn.奔走骇汗。xiū kuì fǔ fú.羞愧俯伏。yǐ zì huǐ zuì yú chē chén mǎ zú zhī jiān.以自悔罪于车尘马足之间。ér mò gǎn yǎng shì.而莫敢仰视。cǐ yī jiè zhī shì dé zhì yú dāng shí.此一介之士得志于当时。ér yì qì zhī shèng.而意气之盛。xī rén bǐ zhī yī jǐn zhī róng zhě yě.昔人比之衣锦之荣者也。wéi dà chéng xiàng wèi guó gōng zé bù rán.惟大丞相魏国公则不然。gōng.公。xiāng rén yě.相人也。shì yǒu lìng dé.世有令德。wéi shí míng qīng.为时名卿。gōng zì shǎo shí.公自少时。zhuó gāo kē.擢高科。dēng xiǎn shì.登显仕。hǎi nèi zhī shì.海内之士。wén xià fēng ér wàng yú guāng zhě.闻下风而望馀光者。gài yì yǒu nián yǐ.盖亦有年矣。suǒ wèi jiàng xiàng ér fù guì.所谓将相而富贵。jiē gōng suǒ yí sù yǒu.皆公所宜素有。fēi rú qióng zhī zhī rén.非如穷卮之人。jiǎo xìng de zhì yú yī shí.侥幸得志于一时。chū yú yōng fū yōng fù zhī bù yì.出于庸夫庸妇之不意。yǐ jīng hài ér kuā yào zhī yě.以惊骇而夸耀之也。rán zé gāo yá dà bù zú wèi gōng róng.然则高牙大■不足为公荣。huán guī gǔn miǎn bù zú wèi gōng guì.桓圭衮冕不足为公贵。wéi dé bèi shēng mín.惟德被生民。gōng shī shè jì.功施社稷。lēi zhī jīn shí.勒之金石。bō zhī shēng shī.播之声诗。yǐ yào hòu shì.以耀后世。ér chuí wú qióng.而垂无穷。cǐ gōng zhī zhì.此公之志。ér shì yì yǐ cǐ wàng yú gōng yě.而士亦以此望于公也。qǐ zhǐ kuā yī shí ér róng yī xiāng zāi!岂止夸一时而荣一乡哉！gōng zài zhì hé zhōng.公在至和中。cháng yǐ wǔ kāng zhī jié lái zhì yú xiāng.尝以武康之节来治于相。nǎi zuò shū jǐn zhī táng yú hòu pǔ.乃作书锦之堂于后圃。jì yòu kè shī yú shí.既又刻诗于石。yǐ yí xiāng rén.以遗相人。qí yán yǐ kuài ēn chóu jīn míng yù wéi kě báo.其言以快恩雠、矜名誉为可薄。gài bù yǐ xī rén zhī suǒ kuā zhě wèi róng.盖不以昔人之所夸者为荣。ér yǐ wéi jiè.而以为戒。yú cǐ jiàn gōng zhī shì fù guì wèi rú hé.于此见公之视富贵为如何。ér qí zhì qǐ yì liàng zāi!而其志岂易量哉！gù néng chū rù jiàng xiàng.故能出入将相。qín láo wáng jiā.勤劳王家。ér yí xiǎn yī jié.而夷险一节。zhì yú lín dà jié jué dà yì.至于临大节〓决大议。chuí shēn zhèng hù bù dòng shēng sè.垂绅正笏、不动声色。ér cuò tiān xià yú tài shān zhī ān.而措天下于泰山之安。kě wèi shè jì zhī chén yǐ.可谓社稷之臣矣。qí fēng gōng shèng liè.其丰功盛烈。suǒ yǐ míng yí dǐng ér bèi xián gē zhě.所以铭彝鼎而被弦歌者。nǎi bāng jiā zhī guāng.乃邦家之光。fēi lǘ lǐ zhī róng yě.非闾里之荣也。yú suī bù huò dēng gōng zhī táng.余虽不获登公之堂。xìng cháng qiè sòng gōng zhī shī.幸尝窃诵公之诗。lè gōng zhī zhì yǒu chéng.乐公之志有成。ér xǐ wèi tiān xià dào yě.而喜为天下道也。yú shì hū shū.于是乎书。