小憩二龙争珠，盖两长岭夹一圜峰故名。自此

注音版

xiǎo qì èr lóng zhēng zhū, gài liǎng cháng lǐng jiā yī huán fēng gù míng. zì cǐ小憩二龙争珠，盖两长岭夹一圜峰故名。自此sòng dài宋代yáng wàn lǐ杨万里
tián lù zhí fù yíng.田路直复萦。jiān yú xié hái zhèng.肩舆斜还正。rú hé qíng sān rì.如何晴三日。yóu zì huá yī jìng.犹自滑一径。quē àn yǒu wēi jiàn.缺岸有危践。fāng zhěn wú wěn xìng.方轸无稳兴。bù diē xiān dú jīng.不跌先独惊。shāo tǎn shēn zì qìng.稍坦深自庆。kěn xìn zuò zhě ān.肯信坐者安。bù jí xíng zhě bìng.不及行者病。zuó lái jiǔ guǐ tú.昨来九轨涂。kě sī bù kě gèng.可思不可更。hū féng liǎng cāng qiú.忽逢两苍虯。zhēng cǐ yī zhào chéng.争此一照乘。pō yù wèn gù lǎo.颇欲问故老。shuāng zhēng shuí gū shèng.双争谁孤胜。shuǐ shēng luàn rén yǔ.水声乱人语。yī cí wú zhēn tīng.一辞无真听。qīng fēng fàn yāng chóu.轻风泛秧畴。zhòng lǜ jiǔ wèi dìng.众绿久未定。qí qū cóng cǐ shǐ.崎岖从此始。xīn kǔ hé shí jìng.辛苦何时竟。