伤情

注音版

shāng qíng伤情táng dài唐代mèng yún qīng孟云卿
wèi cháng xīn yì yōu.为长心易忧。zǎo gū yì cháng shāng.早孤意常伤。chū mén xiān chóu chú.出门先踌躇。rù hù yì páng huáng.入户亦彷徨。cǐ shēng yī hé kǔ.此生一何苦。qián shì ān kě wàng.前事安可忘。xiōng dì xiān wǒ méi.兄弟先我没。gū yòu yíng wǒ bàng.孤幼盈我傍。jiù jū jìn dōng nán.旧居近东南。hé shuǐ xīn wèi liáng.河水新为梁。sōng bǎi jīn zài zī.松柏今在兹。ān rěn sī gù xiāng.安忍思故乡。sì shí yǔ rì yuè.四时与日月。wàn wù gè yǒu cháng.万物各有常。qiū fēng yǐ yì qǐ.秋风已一起。cǎo mù wú bù shuāng.草木无不霜。xíng háng dāng zì miǎn.行行当自勉。bù rěn zài sī liang.不忍再思量。