相和歌辞。挽歌

注音版

xiāng hè gē cí. wǎn gē相和歌辞。挽歌táng dài唐代mèng yún qīng孟云卿
cǎo cǎo mén xiàng xuān.草草门巷喧。tú chē yǎn chéng wèi.涂车俨成位。míng mò hé suǒ xū.冥寞何所须。jǐn wǒ shēng rén yì.尽我生人意。běi máng lù fēi yuǎn.北邙路非远。cǐ bié zhōng tiān dì.此别终天地。lín xué pín fǔ guān.临穴频抚棺。zhì āi fǎn wú lèi.至哀反无泪。ěr xíng wèi shuāi lǎo.尔形未衰老。ěr xī yóu tóng zhì.尔息犹童稚。gǔ ròu bù kě lí.骨肉不可离。huáng tiān ruò róng yì.皇天若容易。fáng wéi jí xū zhāng.房帷即虚张。tíng yǔ wèi āi cì.庭宇为哀次。xiè lù gē ruò sī.薤露歌若斯。rén shēng jǐn rú jì.人生尽如寄。