初晴

注音版

chū qíng初晴sòng dài宋代wáng ān shí王安石
yī mǒ míng xiá àn dàn hóng.一抹明霞黯淡红。wǎ gōu yǐ jiàn xuě huā róng.瓦沟已见雪花融。qián shān mò fàng xiǎo hán sàn.前山末放晓寒散。yóu suǒ bái yún sān liǎng fēng.犹锁白云三两峰。