元日立春

注音版

yuán rì lì chūn元日立春sòng dài宋代fāng yuè方岳
zāo chuáng yè yā zhēn zhū hóng.糟床夜压真珠红。mā sā zuì miàn yíng chūn fēng.摩挲醉面迎春风。chūn lái chūn qù wú zhōng jí.春来春去无终极。néng fèi jǐ chóu mán jīng sōng.能费几筹蔓菁菘。jì wú zhǎng shéng kě yǐ xì bái rì.既无长绳可以系白日。yòu wú dà yào kě yǐ xuán shuāng péng.又无大药可以玄双蓬。hé guài hū yù xuě kě lián zhī rú zǐ.何怪乎玉雪可怜之孺子。hū tuí rán fēng shuāng bù dài zhī shuāi wēng.忽颓然风霜不贷之衰翁。bǎi nián cháng duǎn yī bīng háo.百年长短一兵貉。céng bù jiè dì cuī wéi xiōng.曾不芥蒂崔嵬胸。ruò fú sài wēng shī mǎ.若夫塞翁失马。chǔ rén wáng gōng.楚人亡弓。cǐ shì xì shén jiāo míng tóng.此事细甚焦螟同。shǐ wú guān miǎn pèi yù yú miào kuò zhī shàng.使吾冠冕佩玉於庙廓之上。wú bú jiàn qí wèi tài.吾不见其为泰。shǐ wú pī qiú dài suǒ yú qiàn yán zhī xià.使吾披裘带索於嵌岩之下。yì bú jiàn qí wèi qióng.亦不见其为穷。zhū xián zì zuò shì sú yǎn.诸贤自作世俗眼。cǐ lǎo rì yǐn wáng hé zhōng.此老日饮亡何中。chūn qiū huò lín fū zǐ méi.春秋获麟夫子没。mù cǎo bù zì yī shén nóng.木草不自医神农。zhù shū wàn gǔ zhī hé yòng.著书万古知何用。kuàng fù qǐ cǎo míng guāng gōng.况复起草明光宫。wǒ jīn bìng yù fén lǎo yàn.我今并欲焚老砚。yī suō míng yǔ dōng gāo dōng.一蓑鸣雨东皋东。