登四望亭观雪

注音版

dēng sì wàng tíng guān xuě登四望亭观雪sòng dài宋代lǐ céng bó李曾伯
tà xuě yī dēng chéng shàng tíng.踏雪一登城上亭。shān chuān cǎo mù yì jīng shén.山川草木亦精神。bù zhī sì miàn shú wèi shuǐ.不知四面孰为水。dàn bān jù shì chūn fēng lǜ.但般俱是春风绿。cǐ jì quán rán xǔ hé qì.此际全然许和气。yú zhōng hé chǔ yǒu xiān chén.於中何处有纤尘。wǒ lái mán chuài chá ér qù.我来谩啜茶儿去。yí shì shén xiān jìng jiè rén.疑是神仙境界人。