梁国惠康公主挽歌词二首（驸马即司空于公之子）

注音版

liáng guó huì kāng gōng zhǔ wǎn gē cí èr shǒu fù mǎ jí sī kōng yú gōng zhī zǐ梁国惠康公主挽歌词二首（驸马即司空于公之子）táng dài唐代yáng shì è羊士谔
tāng mù chéng chén jī.汤沐成陈迹。shān lín suì jì liáo.山林遂寂寥。què fēi yīng zhī sù.鹊飞应织素。fèng qǐ dú chuī xiāo.凤起独吹箫。yù diàn zhōng cān bà.玉殿中参罢。yún píng shàng hàn yáo.云輧上汉遥。huáng qíng fēi bù jí.皇情非不极。kōng chuò wèi yāng cháo.空辍未央朝。shòu cè róng tiān shǐ.授册荣天使。chén shī gǎn shèng ēn.陈诗感圣恩。shān hé qǐ liáng guó.山河启梁国。gǎo sù jí yú mén.缟素及于门。quán xiàng jīn zhī yàn.泉向金卮咽。shuāng lái yù shù fán.霜来玉树繁。dōu rén tīng āi wǎn.都人听哀挽。lèi jǐn wàng hán yuán.泪尽望寒原。