华原磬－刺乐工非其人也

注音版

huá yuán qìng cì yuè gōng fēi qí rén yě华原磬－刺乐工非其人也táng dài唐代bái jū yì白居易
huá yuán qìng.华原磬。huá yuán qìng.华原磬。gǔ rén bù tīng jīn rén tīng.古人不听今人听。sì bīn shí.泗滨石。sì bīn shí.泗滨石。jīn rén bù jī gǔ rén jī.今人不击古人击。jīn rén gǔ rén hé bù tóng.今人古人何不同。yòng zhī shě zhī yóu yuè gōng.用之舍之由乐工。yuè gōng suī zài ěr rú bì.乐工虽在耳如壁。bù fēn qīng zhuó jí wéi lóng.不分清浊即为聋。lí yuán dì zǐ diào lǜ lǚ.梨园弟子调律吕。zhī yǒu xīn shēng bù rú gǔ.知有新声不如古。gǔ chēng fú qìng chū sì bīn.古称浮磬出泗滨。lì biàn zhì sǐ shēng gǎn rén.立辨致死声感人。gōng xuán yī tīng huá yuán shí.宫悬一听华原石。jūn xīn suì wàng fēng jiāng chén.君心遂忘封疆臣。guǒ rán hú kòu cóng yàn qǐ.果然胡寇从燕起。wǔ chén shǎo kěn fēng jiāng sǐ.武臣少肯封疆死。shǐ zhī lè yǔ shí zhèng tōng.始知乐与时政通。qǐ tīng kēng qiāng ér yǐ yǐ.岂听铿锵而已矣。qìng xiāng rù hǎi qù bù guī.磬襄入海去不归。cháng ān shì ér wéi lè shī.长安市儿为乐师。huá yuán qìng yǔ sì bīn shí.华原磬与泗滨石。qīng zhuó liǎng shēng shuí dé zhī.清浊两声谁得知。