寄唐生

注音版

jì táng shēng寄唐生táng dài唐代bái jū yì白居易
jiǎ yì kū shí shì.贾谊哭时事。ruǎn jí kū lù qí.阮籍哭路岐。táng shēng jīn yì kū.唐生今亦哭。yì dài tóng qí bēi.异代同其悲。táng shēng zhě hé rén.唐生者何人。wǔ shí hán qiě jī.五十寒且饥。bù bēi kǒu wú shí.不悲口无食。bù bēi shēn wú yī.不悲身无衣。suǒ bēi zhōng yǔ yì.所悲忠与义。bēi shén zé kū zhī.悲甚则哭之。tài wèi jī zéi rì.太尉击贼日。shàng shū chì dào shí.尚书叱盗时。dài fū sǐ xiōng kòu.大夫死凶寇。jiàn yì zhé mán yí.谏议谪蛮夷。měi jiàn rú cǐ shì.每见如此事。shēng fā tì zhé suí.声发涕辄随。wǎng wǎng wén qí fēng.往往闻其风。sú shì yóu huò fēi.俗士犹或非。lián jūn tóu bàn bái.怜君头半白。qí zhì jìng bù shuāi.其志竟不衰。wǒ yì jūn zhī tú.我亦君之徒。yù yù hé suǒ wéi.郁郁何所为。bù néng fā shēng kū.不能发声哭。zhuǎn zuò yuè fǔ shī.转作乐府诗。piān piān wú kōng wén.篇篇无空文。jù jù bì jǐn guī.句句必尽规。gōng gāo yú rén zhēn.功高虞人箴。tòng shén sāo rén cí.痛甚骚人辞。fēi qiú gōng lǜ gāo.非求宫律高。bù wù wén zì qí.不务文字奇。wéi gē shēng mín bìng.惟歌生民病。yuàn dé tiān zǐ zhī.愿得天子知。wèi dé tiān zǐ zhī.未得天子知。gān shòu shí rén chī.甘受时人嗤。yào liáng qì wèi kǔ.药良气味苦。qín dàn yīn shēng xī.琴澹音声稀。bù jù quán háo nù.不惧权豪怒。yì rèn qīn péng jī.亦任亲朋讥。rén jìng wú nài hé.人竟无奈何。hū zuò kuáng nán ér.呼作狂男儿。měi féng qún dào xī.每逢群盗息。huò yù yún wù pī.或遇云雾披。dàn zì gāo shēng gē.但自高声歌。shù jī tiān tīng bēi.庶几天听卑。gē kū suī yì míng.歌哭虽异名。suǒ gǎn zé tóng guī.所感则同归。jì jūn sān shí zhāng.寄君三十章。yǔ jūn wèi kū cí.与君为哭词。