佩之惠笋干自称玉版老师谓原博冬笋为吴山少

注音版

pèi zhī huì sǔn gān zì chēng yù bǎn lǎo shī wèi yuán bó dōng sǔn wèi wú shān shǎo佩之惠笋干自称玉版老师谓原博冬笋为吴山少míng dài明代lǐ dōng yáng李东阳
yù bǎn shān shēn shí lù kāi.玉版山深石路开。dōng xuān zhēn bèi lóng shèng lái.东轩真被笼盛来。bǎo ān nán guó yān xiá wèi.饱谙南国烟霞味。bù rù cháng ān jiǔ ròu duī.不入长安酒肉堆。lǎo jué chán xīn zhōng kǔ dàn.老觉禅心终苦淡。shòu kàn shī gǔ gòng cuī wéi.瘦看诗骨共崔嵬。cóng lín nián shào xiū xiāng xiào.丛林年少休相笑。tuō què zī yī gèng lǎn cái.脱却缁衣更懒裁。