二风诗。乱风诗五篇。至虐

注音版

èr fēng shī. luàn fēng shī wǔ piān. zhì nüè二风诗。乱风诗五篇。至虐táng dài唐代yuán jié元结
gǔ yǒu nüè wáng.（古有虐王。hūn dú kuáng rěn.昏毒狂忍。wú è bù jí.无恶不及。gù wèi zhì nüè zhī shī故为《至虐》之诗èr zhāng sì yùn shí bā jù二章四韵十八句）fū wèi jūn shàng xī.夫为君上兮。cí shùn míng shù.慈顺明恕。kě yǐ huà rén.可以化人。rěn xíng hūn zì.忍行昏恣。dú lè qí shēn yī xùn suǒ yù.独乐其身；一徇所欲。wàn fāng bēi āi.万方悲哀。yú sī ér xǐ.于斯而喜。dāng yún hé zāi?当云何哉？fū wèi jūn shàng xī.夫为君上兮。jīng shèn jiǎn yuē.兢慎俭约。kě yǐ bǎo shēn.可以保身。rěn xíng huāng huò.忍行荒惑。nüè bào yú rén虐暴于人；qián shì shī guó.前世失国。rú wáng zhě duō.如王者多。yú sī bù wù.于斯不寤。dāng rú zhī hé.当如之何。