二风诗。治风诗五篇。至理

注音版

èr fēng shī. zhì fēng shī wǔ piān. zhì lǐ二风诗。治风诗五篇。至理táng dài唐代yuán jié元结
gǔ yǒu lǐ wáng.（古有理王。néng shǒu qīng yī yǐ zhì wú xíng.能守清一以致无刑。gù wèi zhì lǐ zhī shī故为《至理》之诗yī zhāng sān yùn shí èr jù一章三韵十二句）lǐ hé wéi xī.理何为兮。xì xiū wén dé.系修文德。jiā zhī qīng yī.加之清一。mò bù shùn zé.莫不顺则。yì bǐ xíng fǎ.意彼刑法。shè yǐ huà rén zhì shǐ wú zhī.设以化人；致使无之。ér huà yì chún.而化益纯。suǒ wèi dài xíng.所谓代刑。yǐ dào qù shā.以道去杀。wū hū wū hū!呜呼呜呼！rén bù sī chá.人不斯察。