酬孟武昌苦雪

注音版

chóu mèng wǔ chāng kǔ xuě酬孟武昌苦雪táng dài唐代yuán jié元结
jī xuě xián shān lù.积雪闲山路。yǒu rén dào tíng qián.有人到庭前。yún shì mèng wǔ chāng.云是孟武昌。lìng xiàn kǔ xuě piān.令献苦雪篇。cháng yín wèi jí zhōng.长吟未及终。bù jué wèi qī rán.不觉为凄然。gǔ zhī xián dá zhě.古之贤达者。yǔ shì jìng hé yì.与世竟何异。bù néng jiù shí huàn.不能救时患。fěng yù yǐ quán yì.讽谕以全意。zhī gōng xī chūn wù.知公惜春物。qǐ fēi ài shí hé.岂非爱时和。zhī gōng kǔ yīn xuě.知公苦阴雪。shāng bǐ zāi huàn duō.伤彼灾患多。jiān xiōng zhèng qū chí.奸凶正驱驰。bù hé wèn jūn zǐ.不合问君子。lín yīng yǔ yě shòu.林莺与野兽。wú nǎi yuàn yú cǐ.无乃怨于此。bīng xìng xiàng jiǔ suì.兵兴向九岁。jià sè shuí néng yōu.稼穑谁能忧。hé shí bù fā zú.何时不发卒。hé rì bù shā niú.何日不杀牛。gēng zhě rì yǐ shǎo.耕者日已少。gēng niú rì yǐ xī.耕牛日已希。huáng tiān fù hé rěn.皇天复何忍。gèng yòu kǒng bì zhī.更又恐毙之。zì jīng wēi luàn lái.自经危乱来。chù wù kān shāng tàn.触物堪伤叹。jiàn jūn wèn wǒ yì.见君问我意。zhǐ yì xiōng zhōng luàn.只益胸中乱。shān qín jī bù fēi.山禽饥不飞。shān mù dòng jiē zhé.山木冻皆折。xuán quán huà wéi bīng.悬泉化为冰。hán shuǐ jìn bù rè.寒水近不热。chū mén wàng tiān dì.出门望天地。tiān dì jiē hūn hūn.天地皆昏昏。shí jiàn shuāng fēng xià.时见双峰下。xuě zhōng shēng bái yún.雪中生白云。