万松亭（并叙）

注音版

wàn sōng tíng bìng xù万松亭（并叙）sòng dài宋代sū shì苏轼
má chéng xiàn lìng zhāng yì.麻城县令张毅。zhí wàn sōng yú dào zhōu yǐ pí xíng zhě.植万松于道周以芘行者。qiě yǐ míng qí tíng.且以名其亭。qù wèi shí nián.去未十年。ér sōng zhī cún zhě shí bù jí sān sì.而松之存者十不及三四。shāng lái zhě zhī bù sì qí yì yě.伤来者之不嗣其意也。gù zuò shì shī.故作是诗。shí nián zāi zhòng bǎi nián guī.十年栽种百年规。hǎo dé wú rén zhù wǒ yí.好德无人助我仪。gǔ yǔ yún: yī nián zhī jì.（古语云：一年之计。shù zhī yǐ gǔ shí nián zhī jì.树之以谷；十年之计。shù zhī yǐ mù bǎi nián zhī jì.树之以木；百年之计。shù zhī yǐ dé.树之以德。xiàn lìng ruò tóng cāng yǔ shì.）县令若同仓庾氏。tíng sōng yīng zhǎng zǐ sūn zhī.亭松应长子孙枝。tiān gōng bù jiù fǔ jīn è.天公不救斧斤厄。yě huǒ jiě lián bīng xuě zī.野火解怜冰雪姿。wèi wèn jǐ zhū néng hé bào.为问几株能合抱。yīn qín jì qǔ jiǎo gōng shī.殷勤记取角弓诗。