舅第一百四十二

注音版

jiù dì yī bǎi sì shí èr舅第一百四十二sòng dài宋代wén tiān xiáng文天祥
xuān cǎo qiū yǐ sǐ.萱草秋已死。suì mù yǒu yán shuāng.岁暮有严霜。luò rì wèi yáng míng.落日渭阳明。tì lèi jiàn wǒ shang.涕泪溅我裳。