和王仲仪楸花十二韵

注音版

hé wáng zhòng yí qiū huā shí èr yùn和王仲仪楸花十二韵sòng dài宋代méi yáo chén梅尧臣
chūn yáng fā cǎo mù.春阳发草木。měi hǎo yī tóng shí.美好一同时。táo lǐ zá shān yīng.桃李杂山樱。hóng bái kāi fán zhī.红白开繁枝。qiū yīng dú bù mèi.楸英独步媚。dàn zǐ xiāng cēn cī.淡紫相参差。dà yè yǔ jìn gàn.大叶与劲干。cù è mì zì yí.簇萼密自宜。tú chū dì gōng shù.图出帝宫树。sǒng xiàng bái yù chí.耸向白玉墀。gāo jué bù jìn sú.高绝不近俗。zhí xǔ tiān rén kuī.直许天人窥。jīn zhí jùn tíng zhōng.今植郡庭中。gēn yuǎn wèi kě yí.根远未可移。dàn xīn dōng fēng lái.但欣东风来。bù hèn hé xù chí.不恨和煦迟。shān qín wù cù tà.山禽勿蹙踏。fēng dié xiū duō zhī.蜂蝶休掇之。xī wén hán lì bù.昔闻韩吏部。wèi ěr zuò hǎo shī.为尔作好诗。ài yīn wú xiān chuān.爱阴无纤穿。jiù yīn dōng xī suí.就阴东西随。gōng jīn yì qiān cǐ.公今亦牵此。duān zuò céng mò yí.端坐曾莫疑。