从人于柳木得芝一本面径尺馀体圆而攲正类荷叶惜其生于僻远不得与奏牍为赋此诗

注音版

cóng rén yú liǔ mù dé zhī yī běn miàn jìng chǐ yú tǐ yuán ér qī zhèng lèi hé yè xī qí shēng yú pì yuǎn bù dé yǔ zòu dú wèi fù cǐ shī从人于柳木得芝一本面径尺馀体圆而攲正类荷叶惜其生于僻远不得与奏牍为赋此诗sòng dài宋代lǐ gāng李纲
cǎo mù hé wéi yì fā xiáng.草木何为亦发祥。líng zhī sān xiù xiàng shā yáng.灵芝三秀向沙阳。chéng cóng yǐ zhuó kū méi shàng.成丛已茁枯梅上。yíng chǐ hái shēng wò liǔ bàng.盈尺还生卧柳傍。yè ruò yuán hé fāng xiè lù.叶若圆荷方泻露。sè rú zǐ shèn gèng piāo xiāng.色如紫椹更飘香。xī zāi dì qù cháng ān yuǎn.惜哉地去长安远。bù shǐ gōng qīng cǎo hè zhāng.不使公卿草贺章。