袁履善惠芡实作鸡珠儿歌遗我走笔谢之

注音版

yuán lǚ shàn huì qiàn shí zuò jī zhū ér gē yí wǒ zǒu bǐ xiè zhī袁履善惠芡实作鸡珠儿歌遗我走笔谢之míng dài明代wáng shì zhēn王世贞
yuán jūn zèng wǒ jī zhū ér.袁君赠我鸡珠儿。wèi wǒ gèng zuò jī zhū gē.为我更作鸡珠歌。shǐ wǒ yìng jiē bù néng xiá.使我应接不能暇。yù dú fèi shí qiě nài hé.欲读废食且奈何。wèn yú jiù yóu wú shuǐ wēi.问余旧游吴水隈。líng qiàn tiē shuǐ cēn cī kāi.菱芡贴水参差开。wú zhōng nǚ ér jiāo kě ài.吴中女儿娇可爱。cǎi dé jī zhū hé líng mài.采得鸡珠和菱卖。dāng shí jiě fā lín jiān wò.当时解发林间卧。qǐng kè biàn dàn sān qiān kē.顷刻便啖三千颗。dān fěi chū qīng lì luò yuán.丹篚初倾历落圆。yù jī zhà bō wēn róu lù.玉肌乍剥温柔露。fāng yú mǎn zhōng gèng kě rén.芳腴满中更可人。zuò lìng lián de wú jīng shén.坐令莲的无精神。zhǔ shí tài yìng kǔ fèi chǐ.煮石太硬苦费齿。jī zhū zì shì zhēn xiān ěr.鸡珠自是真仙饵。yī zhāo shī zú cí yú jī.一朝失足辞渔矶。kě lián fāng shuò zhǎng kǔ jī.可怜方朔长苦饥。míng cháo shén wǔ guà guàn qù.明朝神武挂冠去。zhī yú bù wéi chún sī guī.知余不为莼丝归。