首尾吟 其六十二

注音版

shǒu wěi yín qí liù shí èr首尾吟 其六十二sòng dài宋代shào yōng邵雍
yáo fū fēi shì ài yín shī.尧夫非是爱吟诗。shī shì tiān jīn qiū jǐn shí.诗是天津秋尽时。jiàn guàn bù jīng xīn wù shèng.见惯不惊新物盛。huà cháng nán shuō gù rén xī.话长难说故人稀。yún shū yān dàn shān réng yuǎn.云疏烟淡山仍远。lù lěng tiān gāo cǎo yǐ shuāi.露冷天高草已衰。lài yǒu yú zūn zì zhēn zhuó.赖有馀樽自斟酌。yáo fū fēi shì ài yín shī.尧夫非是爱吟诗。