蔡忠惠

注音版

cài zhōng huì蔡忠惠sòng dài宋代yuè kē岳珂
líng yún chéng ér kǎi suì jué.凌云成而楷遂绝。tài jí jiàn ér shū réng cún.太极建而书仍存。yì bù zú yǐ míng shì.艺不足以名世。shì yì guì yú zì zhēn.士亦贵于自珍。bǐ qí zhī zǐ yǐ jiàn dài qí shēn.彼其之子以贱待其身。ér yòu ān néng yǐ zhòng wàng fū rén.而又安能以重望夫人。wěi sì jiàn zhī zhí shēng.伟四谏之直声。bìng hàn mò ér liú fēn.并翰墨而流芬。fāng qí zuò yuán jiù zhī bēi yǐ shēn tiān zǐ zhī xiào.方其作元舅之碑以伸天子之孝。jù nìng xìng zhī qǐng ér dù xiè qǔ zhī mén.拒佞倖之请而杜亵取之门。zé piàn yán zhī zì zhī luò rén jiān zhě.则片言只字之落人间者。shì gù dài zhī yǐ chǔ yán zhī jié.世固待之以褚颜之节。ér qǐ fù chái zhī yú zhī yáo zhī lún.而岂复侪之于芝繇之伦。hòu èr bǎi nián kē dé ér cáng qí zhēn.后二百年珂得而藏其真。shì gài bù tè bǎo qí shū ér kǎi mó qí zòng bǐ zhī miào sī.是盖不特宝其书而楷模其纵笔之妙思。yòu jiāng yīn qí zì ér fǎng fú qí jué shì zhī qīng chén yě.又将因其字而彷佛其绝世之清尘也。