两当轩集有何事不可为咏史二首即效其体 其二

注音版

liǎng dāng xuān jí yǒu hé shì bù kě wèi yǒng shǐ èr shǒu jí xiào qí tǐ qí èr两当轩集有何事不可为咏史二首即效其体 其二qīng dài清代yú yuè俞樾
hé shì bù kě wèi.何事不可为。nǎi wàng xué kǒng mèng.乃妄学孔孟。diāo chóng yáng zi yún.雕虫扬子云。wǎn nián hū zì bìng.晚年忽自病。tài xuán nǐ zhōu yì.太玄拟周易。fǎ yán nǐ lǔ lùn.法言拟鲁论。suì lìng wén zhōng zǐ.遂令文中子。wàng yǐ shèng zì rèn.妄以圣自任。mén yì sì kē fēn.门亦四科分。jīng yì liù yì dìng.经亦六艺定。lí qiū wěi kě yí.黎丘伪可疑。jīng chǔ jiàn shú shén.荆楚僭孰甚。yào shì gǔ rén zhuō.要是古人拙。shì shì ruò fú yìn.事事若符印。hòu shì zé bù rán.后世则不然。qí jì yòu yǒu jìn.其技又有进。záo kōng jiǎng lǐ xué.凿空讲理学。jù tú tán xìng mìng.聚徒谈性命。hàn yōng jǐn tǔ qì.汉庸尽吐弃。fó lǎo huò jiè jìng.佛老或借径。jiù zhōng yòu qū bié.就中又区别。wèn xué yú dé xìng.问学舆德性。xiǎo rú wén ér mù.小儒闻而慕。zhī pài rì yǐ shèng.支派日以盛。yǔ lù fán yú jīng.语录繁于经。dào tǒng zūn yú shèng.道统尊于圣。wū hū zhū xiān shēng.呜呼诸先生。suǒ xué fēi bù zhèng.所学非不正。dāng sī qī diāo kāi.当思漆雕开。wú sī wèi néng xìn.吾斯未能信。