人日大雪峻伯助甫来过赋得榆愁门阳四字四首 其一

注音版

rén rì dà xuě jùn bó zhù fǔ lái guò fù dé yú chóu mén yáng sì zì sì shǒu qí yī人日大雪峻伯助甫来过赋得榆愁门阳四字四首 其一míng dài明代zōng chén宗臣
qī rì zhī chūn chūn kě hū.七日之春春可呼。xiāng féng dǒu jiǔ zuì tú sū.相逢斗酒醉屠苏。què yí jīn shèng tiān mén duò.却疑金胜天门堕。bǎ xiàng jiē qián chéng bái yú.把向阶前成白榆。