山田

注音版

shān tián山田míng dài明代táng shùn zhī唐顺之
cóng héng luàn fēng lǐ.从横乱峰里。hū cǐ jiàn píng tián.忽此见平田。bù xū bào wèng jí.不须抱瓮汲。zì yǒu fēng dǐng quán.自有峰顶泉。