恕堂老兄招集旷寄园为消寒弟二集佳肴纷进冬葵后出乃园畦新摘者隽味无比竟为薄醉诗以美之

注音版

shù táng lǎo xiōng zhāo jí kuàng jì yuán wèi xiāo hán dì èr jí jiā yáo fēn jìn dōng kuí hòu chū nǎi yuán qí xīn zhāi zhě juàn wèi wú bǐ jìng wèi báo zuì shī yǐ měi zhī恕堂老兄招集旷寄园为消寒弟二集佳肴纷进冬葵后出乃园畦新摘者隽味无比竟为薄醉诗以美之qīng dài清代hé shào jī何绍基
jú huā bù bǐ xī nián hǎo.菊花不比昔年好。gèng tàn rén jiā jiǔ bēi shǎo.更叹人家酒杯少。yī qiū yín shì pō cén jì.一秋吟事颇岑寂。wèi miǎn dú zhuó qī huái bào.未免独酌凄怀抱。xiāo hán chū jí jí wú shě.消寒初集集吾舍。yī wèi zhū gōng dí fán nǎo.一为诸公涤烦恼。kuàng yuán zhǔ rén xù yǒu yuē.旷园主人续有约。yòu jiàn xuě ní yìn hóng zhǎo.又见雪泥印鸿爪。dōng kuí yī wèi yǒu hé qí.冬葵一味有何奇。nán de zī hán fēng lù bǎo.难得滋含风露饱。dùn lìng bā guǐ shī fāng yú.顿令八簋失芳腴。zài jìn bǎi gōng jǐn qīng dǎo.再进百觥尽倾倒。