满江红 至元丙戌，敏中兴广平安思承同为御

注音版

mǎn jiāng hóng zhì yuán bǐng xū, mǐn zhōng xīng guǎng píng ān sī chéng tóng wèi yù满江红 至元丙戌，敏中兴广平安思承同为御yuán dài元代liú mǐn zhōng刘敏中
.。ér zhì yì yòu tóng.而志意又同。yǐ shì jiāo shén kuǎn.以是交甚款。yòu jī sī chéng dé bài qí xiōng jīn xuān wèi gōng yú qí jiā.又畸思承得拜其兄今宣慰公于其家。gōng jí huān rán xiāng jiē.公即欢然相接。qīng dǎo rú shū.倾倒如书。gōng shí zài jīng lǐng cáo yùn.公时在京领漕运。míng nián wèi xíng cáo shàng shū.明年为刑曹尚书。huì xià shǔ.会夏暑。yǐ ēn lì jué zhū sī qiú.以恩例决诸司囚。mǐn zhōng yǐ yù shǐ gōng yǐ qiū guān shí tóng qí shì.敏中以御史公以秋官实同其事。dàn xī xiāng cóng zhě mí yuè.旦夕相从者弥月。fán gōng zhī yì mǐn gōng shù.凡公之毅敏公恕。jǐn yú sī dé zhī.尽于斯得之。ér qíng hǎo yì mì yǐ.而情好益密矣。yòu zài suì.又再岁。sī chéng wèi sì chuān fù àn chá zhī chéng dū.思承为四川副按察之成都。mǐn zhōng wèi yù shǐ dū sī.敏中为御史都司。suì yú.岁余。xiè bìng guī jǐ nán.谢病归济南。yǐ ér wén gōng yóu xíng cáo xuān wèi yún shuò.已而闻公由刑曹宣慰云朔。yòu wén sī chéng hái jīng wèi dōng guān shì láng.又闻思承还京为冬官侍郎。jīn nián guǐ sì xià liù yuè.今年癸巳夏六月。gōng fù yǐ xuān wèi lái shān dōng.公复以宣慰来山东。cháng zhì yì dōu.常治益都。guò jǐ nán.过济南。gù mǐn zhōng yú lòu xiàng.顾敏中于陋巷。qiě zhì sī chéng zhī wèn.且致思承之问。fán yǔ sī chéng bié gài wǔ nián.凡与思承别盖五年。ér gōng zé sì nián yǐ.而公则四年矣。chén qì kuò.陈契阔。shén xiāng lè yě.甚相乐也。míng dàn.明旦。gōng yǐ xíng yǐ.公已行矣。nǎi zhī gōng jìn yǒu chōng lǘ zhī qìng.乃知公近有充闾之庆。zé yòu xǐ yān.则又喜焉。ér dú hèn bù dé wèi yī hè yě.而独恨不得为一贺也。shí yuè.十月。gōng yǐ xíng bù fù guò jǐ nán.公以行部复过济南。jiàn gōng yú huáng huá yì.见公于皇华驿。tuì yǐ bǐ huái zuò yuè fǔ yī piān xiàn yú gōng.退以鄙怀作乐府一篇献于公。yǐ fā yī xiào.以发一笑。qí yì gǔ rén suǒ wèi qíng dòng yú zhōng.其亦古人所谓情动于中。ér xíng yú yán shí zài jīng huá.而形于言十载京华。yě zēng shì piāo líng kuáng kè.也曾是、飘零狂客。hái yǒu xìng gōng jiā xiōng dì.还有幸、公家兄弟。xiāng féng xiāng shí.相逢相识。jì de xuān ēn shū jué rì.记得宣恩疏决日。bǎi tái cōng mǎ qiū guān bǐ.柏台骢马秋官笔。shén rén shēng jù sàn děng xián jiān.甚人生聚散等闲间。dōu nán cè.都难测。mó fǔ shǒu.摩抚手。tiān xī běi.天西北。fàng làng jī.放浪迹。jiāng hú guó.江湖国。hū gāo xuān fēi xià.忽高轩飞下。jīn xī hé xī.今夕何夕。tóu shàng diāo chán kàn yù jiàn.头上貂蝉看欲见。zhǎng zhōng zhū kē jīn xiān dé.掌中珠颗今先得。zàn fàng jiào shī jiǔ huō píng shēng.暂放教、诗酒豁平生。gōng xiū xī.公休惜。