巫山高

注音版

wū shān gāo巫山高míng dài明代chéng mǐn zhèng程敏政
shí èr fēng tóu yún shì xù.十二峰头云似絮。shí èr fēng xià fān pén yǔ.十二峰下翻盆雨。zhāo zhāo mù mù yǔ fù qíng.朝朝暮暮雨复晴。bù zhī shuí shì yīn qíng zhǔ.不知谁是阴晴主。zhōng yǒu měi rén gāo jì huán.中有美人高髻鬟。shén gōng yǎo yǎo jū shēn shān.神宫杳杳居深山。rén jiān yǒu lù bù kě wǎng.人间有路不可往。yún píng wù zhàng chóu jī pān.云屏雾障愁跻攀。huái wáng yè sù wú rén gòng.怀王夜宿无人共。hū yǒu shān líng rù yōu mèng.忽有山灵入幽梦。xǐng lái bú jiàn yì zhōng rén.醒来不见意中人。dàn jué yáng tái shǔ guāng dòng.但觉阳台曙光动。shì chén sòng yù duō cái míng.侍臣宋玉多才名。gāo táng yī fù shēn yǒu qíng.高唐一赋深有情。zì yán qīn dào wū shān lǐ.自言亲到巫山里。měi rén zài huì rú píng shēng.美人再会如平生。yún yǔ dāng nián zhī rú cǐ.云雨当年只如此。xiāng wáng què shì wú míng zǐ.襄王却是无名子。hòu rén bù jiě zhēn shì fēi.后人不解真是非。wù bǎ yí jī zhe shī shǐ.误把遗迹著诗史。wū shān gāo.巫山高。gāo lín xún.高嶙峋。chǔ gōng huā mù jīn jǐ chūn.楚宫花木今几春。hé shí yǐ zhào wēi fēng xià.何时倚棹危峰下。yī diào xiāng wáng fù yǔ chén.一吊襄王父与臣。