闻富郑公少时随侍至此读书景德寺后人为作祠堂因跋余旧诗后以自嘲 其一

注音版

wén fù zhèng gōng shǎo shí suí shì zhì cǐ dú shū jǐng dé sì hòu rén wéi zuò cí táng yīn bá yú jiù shī hòu yǐ zì cháo qí yī闻富郑公少时随侍至此读书景德寺后人为作祠堂因跋余旧诗后以自嘲 其一sòng dài宋代hán jū韩驹
téng chuáng wǎ zhěn kuài qīng fēng.藤床瓦枕快清风。pò mèn wén shū yì màn gōng.破闷文书亦漫供。xiāng xìn wèi chuán shuāng hòu yàn.乡信未传霜后雁。jī huái shēng qiè wǎn lái zhōng.羁怀生怯晚来钟。yān liú yǐ bàn sān nián jì.淹留已办三年计。liú luò yīng wú wàn hù fēng.流落应无万户封。yóu yǒu bì jiān shī jù zài.犹有壁间诗句在。tā shí shuí kěn xiě chén róng.他时谁肯写尘容。