闻富郑公少时随侍至此读书景德寺后人为作祠堂因跋余旧诗后以自嘲 其二

注音版

wén fù zhèng gōng shǎo shí suí shì zhì cǐ dú shū jǐng dé sì hòu rén wéi zuò cí táng yīn bá yú jiù shī hòu yǐ zì cháo qí èr闻富郑公少时随侍至此读书景德寺后人为作祠堂因跋余旧诗后以自嘲 其二sòng dài宋代hán jū韩驹
hǎi qì hūn hūn yòu xiào fēng.海气昏昏又啸风。yī bēi fú bìng yào shí gōng.一杯扶病要时供。sān nián bì hù ér tóng guài.三年闭户儿童怪。qiān gǔ xián qíng wǒ bèi zhōng.千古闲情我辈钟。ruò dé huáng gān yìng shǒu zhǒng.若得黄甘应手种。gèng qiú qīng lǐ mò hán fēng.更求青李莫函封。shū wán zì xiào jiāng ān shì.疏顽自笑将安适。jì xiè jiāng shān hǎo jiàn róng.寄谢江山好见容。