皇宋有夫子，天与宰衡材。卓哉仁祖明圣才为子孙培。

况值元丰天子，每读先生文字，辄自叹奇才。尔日傥登用，韩范许同侪。

注音版

shuǐ diào gē tóu èr shǒu qí èr水调歌头二首 其二qīng dài清代duān mù cài端木埰
huáng sòng yǒu fū zǐ.皇宋有夫子。tiān yǔ zǎi héng cái.天与宰衡材。zhuō zāi rén zǔ míng shèng cái wèi zǐ sūn péi.卓哉仁祖明圣才为子孙培。kuàng zhí yuán fēng tiān zǐ.况值元丰天子。měi dú xiān shēng wén zì.每读先生文字。zhé zì tàn qí cái.辄自叹奇才。ěr rì tǎng dēng yòng.尔日傥登用。hán fàn xǔ tóng chái.韩范许同侪。hèn qún xiǎo.恨群小。zhēng jì jí.争忌嫉。sì jǐ pái.肆挤排。nán hǎi rén qù cóng cǐ nán dù huò pēi tāi.南海人去从此南渡祸胚胎。yǐ hèn dāng shí jī póu.已恨当时击掊。gèng yǒu fǔ rú xí miù.更有腐儒袭谬。shēn hòu huǐ yóu lái.身后毁犹来。yì dài zhí biān mù.异代执鞭幕。shāi jiǔ yǒu yú āi.酾酒友余哀。