刘润之馆于忘忧门下作述怀诗有弟子二三同会食谁曾开口问先生之句余感而和之

注音版

liú rùn zhī guǎn yú wàng yōu mén xià zuò shù huái shī yǒu dì zǐ èr sān tóng huì shí shuí céng kāi kǒu wèn xiān shēng zhī jù yú gǎn ér hé zhī刘润之馆于忘忧门下作述怀诗有弟子二三同会食谁曾开口问先生之句余感而和之yuán dài元代yē lǜ chǔ cái耶律楚材
cóng lái zhòng shì hái xiāng zhòng.从来重士还相重。dào dǐ qīng rén què zì qīng.到底轻人却自轻。lǐ fèi fān rán biàn guī qù.醴废翻然便归去。zhì jīn gāo shàng mù xiān shēng.至今高尚穆先生。