兰

注音版

lán兰sòng dài宋代dèng lín邓林
yě kè guò mén jiào mài lán.野客过门叫卖兰。qīng fēng biàn zì bī rén hán.清风便自逼人寒。gū gēn wèi bì líng jūn zhǒng.孤根未必灵均种。tuī zuò lí sāo bèi xíng kàn.推作离骚辈行看。