普慈学官何子固廨舍有溪月轩明复留诗用其韵

注音版

pǔ cí xué guān hé zi gù xiè shě yǒu xī yuè xuān míng fù liú shī yòng qí yùn普慈学官何子固廨舍有溪月轩明复留诗用其韵sòng dài宋代guō yìn郭印
bì xiāo guì yǐng duò hán xī.碧霄桂影堕寒溪。shǎng xīn zhèng yǔ yōu rén qī.赏心正与幽人期。píng xuān yī fǔ yín sī fā.凭轩一俯吟思发。diāo gān lòu fèi chéng xīn shī.雕肝镂肺成新诗。shuǐ liú yuè chū xián zì ěr.水流月出咸自尔。qù lái xiū lùn dōng yǔ xī.去来休论东与西。jù zhōng zhī yǎn luò dì èr.句中之眼落第二。fēn fēn míng zì jù rén wéi.纷纷名字俱人为。hú bù fǎn guān zì jǐ yuè.胡不反观自己月。zhào yào gǔ jīn wú qiān yí.照耀古今无迁移。yǒu kè wèn wǒ yuè ān zài.有客问我月安在。tiān shàng rén jiān zǒng bù zhī.天上人间总不知。guāng tūn wàn xiàng jìng hé yǒu.光吞万象竟何有。yī yǔ kuáng rén zhēn zì qī.一语诳人真自欺。wǒ yù tí cǐ chuī máo jiàn.我欲提此吹毛剑。lù jǐn cóng lín duō kǒu shī.戮尽丛林多口师。