梅

注音版

méi梅sòng dài宋代wén tiān xiáng文天祥
méi huā nài hán bái rú yù.梅花耐寒白如玉。gān shè chūn fēng hóng gèng huáng.干涉春风红更黄。ruò wéi sī huā shì báo fá.若为司花示薄罚。dào dǐ bù néng mó miè xiāng.到底不能磨灭香。xiāng zhě méi zhī qì.香者梅之气。bái zhě méi zhī zhì.白者梅之质。yǐ wéi xiāng bù xiāng.以为香不香。bí kǒng yǒu tōng zhì.鼻孔有通窒。wǒ yǒu tiān zhě zài.我有天者在。yī bái zì bù yì.一白自不易。gǔ rén zhòng fá mù.古人重伐木。wéi kǒng biàn yán sè.惟恐变颜色。dà yá jiǔ bù zuò.大雅久不作。cǐ dào qǐ cháng xī.此道岂常息。shī wēng yán wài yì.诗翁言外意。bù néng mó miè bái.不能磨灭白。