定惠颙师为余竹下开啸轩

注音版

dìng huì yóng shī wèi yú zhú xià kāi xiào xuān定惠颙师为余竹下开啸轩sòng dài宋代sū shì苏轼
tí jué cuī tiān míng.啼鴂催天明。xuān xuān xiāng dǐ qiáo.喧喧相诋谯。àn qióng qì yè yǒng.暗蛩泣夜永。jī jī zì xiāng diào.唧唧自相吊。yǐn fēng chán zhì jié.饮风蝉至洁。cháng yín bù gǎi diào.长吟不改调。shí tǔ yǐn wú cháng.食土蚓无肠。yì zì zhōng xī jiào.亦自终夕叫。yuān tān shēng zuì bǐ.鸢贪声最鄙。què xǐ yì kě liào.鹊喜意可料。jiē yuán bù píng míng.皆缘不平鸣。tòng kū děng xī xiào.恸哭等嬉笑。ruǎn shēng yǐ cū shuài.阮生已粗率。sūn zi yì wèi miào.孙子亦未妙。dào rén kāi cǐ xuān.道人开此轩。qīng zuò mò zì zhào.清坐默自照。chōng fēng zhèn hé hǎi.冲风振河海。bù néng hào wú qiào.不能号无窍。lèi jǐn wú hé yán.累尽吾何言。fēng lái zhú zì xiào.风来竹自啸。