舟中听大人弹琴

注音版

zhōu zhōng tīng dà rén tán qín舟中听大人弹琴sòng dài宋代sū shì苏轼
tán qín jiāng pǔ yè lòu shuǐ.弹琴江浦夜漏水。liǎn rèn qiè tīng dú jī áng.敛衽窃听独激昂。fēng sōng pù bù yǐ qīng jué.风松瀑布已清绝。gèng ài yù pèi shēng láng dāng.更爱玉佩声琅珰。zì cóng zhèng wèi luàn yǎ yuè.自従郑卫乱雅乐。gǔ qì cán quē shì yǐ wàng.古器残缺世已忘。qiān jiā liáo luò dú qín zài.千家寥落独琴在。yǒu rú lǎo xiān bù sǐ yuè xīng wáng.有如老仙不死阅兴亡。shì rén bù róng dú fǎn gǔ.世人不容独反古。qiáng yǐ xīn qǔ qiú kēng qiāng.强以新曲求铿锵。wēi yīn dàn nòng hū biàn zhuǎn.微音淡弄忽变转。shù shēng fú cuì rú shēng huáng.数声浮脆如笙簧。wú qíng kū mù jīn shàng ěr.无情枯木今尚尔。hé kuàng gǔ yì duò miǎo máng.何况古意堕渺茫。jiāng kōng yuè chū rén xiǎng jué.江空月出人响绝。yè lán gèng qǐng dàn wén wáng.夜阑更请弹文王。