疏影·瞢腾晓被

【宋代】 王梦应
瞢腾晓被，听堕冰层角，晴哢仍未。土湿烟生，庭掩寒青，障泥懒为春试。东风旧与花飞去，料记得、年年沙际。忍落梅、万点苔根，化作一窗离思。
犹忆蔫红稚绿，断桥雪未扫，天近春易。老对荒寒，事旧人新，雁后不成情味。人间解有花如海，待一片、不教随水。但玉香、酥影玲珑，逐日暖红云里。

注音版

shū yǐng méng téng xiǎo bèi疏影·瞢腾晓被sòng dài宋代wáng mèng yīng王梦应
méng téng xiǎo bèi.瞢腾晓被。tīng duò bīng céng jiǎo.听堕冰层角。qíng lòng réng wèi.晴哢仍未。tǔ shī yān shēng.土湿烟生。tíng yǎn hán qīng.庭掩寒青。zhàng ní lǎn wèi chūn shì.障泥懒为春试。dōng fēng jiù yǔ huā fēi qù.东风旧与花飞去。liào jì de nián nián shā jì.料记得、年年沙际。rěn luò méi wàn diǎn tái gēn.忍落梅、万点苔根。huà zuò yī chuāng lí sī.化作一窗离思。13 13 yóu yì niān hóng zhì lǜ.犹忆蔫红稚绿。duàn qiáo xuě wèi sǎo.断桥雪未扫。tiān jìn chūn yì.天近春易。lǎo duì huāng hán.老对荒寒。shì jiù rén xīn.事旧人新。yàn hòu bù chéng qíng wèi.雁后不成情味。rén jiān jiě yǒu huā rú hǎi.人间解有花如海。dài yī piàn bù jiào suí shuǐ.待一片、不教随水。dàn yù xiāng sū yǐng líng lóng.但玉香、酥影玲珑。zhú rì nuǎn hóng yún lǐ.逐日暖红云里。13 13

^回到顶部^