水龙吟（爱李延年歌、淳于髡语合为词，庶几高唐、神女、洛神赋之意云）

注音版

shuǐ lóng yín ài lǐ yán nián gē chún yú kūn yǔ hé wéi cí, shù jī gāo táng shén nǚ luò shén fù zhī yì yún水龙吟（爱李延年歌、淳于髡语合为词，庶几高唐、神女、洛神赋之意云）sòng dài宋代xīn qì jí辛弃疾
xī shí céng yǒu jiā rén.昔时曾有佳人。piān rán jué shì ér dú lì.翩然绝世而独立。wèi lùn yī gù qīng chéng.未论一顾倾城。zài gù yòu qīng rén guó.再顾又倾人国。níng bù zhī qí.宁不知其。qīng chéng qīng guó.倾城倾国。jiā rén nán de.佳人难得。kàn xíng yún xíng yǔ.看行云行雨。zhāo zhāo mù mù.朝朝暮暮。yáng tái xià xiāng wáng cè.阳台下、襄王侧。táng shàng gēng lán zhú miè.堂上更阑烛灭。jì zhǔ rén liú kūn sòng kè.记主人、留髡送客。hé zūn cù zuò.合尊促坐。luó rú jīn jiě.罗襦襟解。wēi wén xiāng zé.微闻芗泽。dāng cǐ zhī shí.当此之时。zhǐ hū lǐ yì.止乎礼义。bù yín qí sè.不淫其色。dàn.但□□□□。chuài qí qì yǐ.啜其泣矣。yòu hé jiē jí.又何嗟及。