孟夫子生生亭赋

注音版

mèng fū zǐ shēng shēng tíng fù孟夫子生生亭赋táng dài唐代lú tóng卢仝
yù chuān zi yán mèng dōng zhī hán liú xī.玉川子沿孟冬之寒流兮。chuò zhào shàng dēng shēng shēng tíng.辍棹上登生生亭。fū zǐ hé zhī xī.夫子何之兮。miàn zhú yún méi xī nán xíng.面逐云没兮南行。bǎi chuān zhù hǎi ér xīn bù xiě xī.百川注海而心不写兮。luò rì qiān lǐ níng hán jīng.落日千里凝寒精。yǔ rì shuāi qī rén shēng zhī shì sī yǐ yǐ.予日衰期人生之世斯已矣。yuán wèi jīn rì yóu yóu qí lù zhī xīn shēng.爰为今日犹犹岐路之心生。bēi fū.悲夫。nán guó fēng tāo.南国风涛。yú lóng chù fú.鱼龙畜伏。yǔ xiǎo zi gàng pǔ.予小子戆朴。bì bù néng jì fū zǐ yù.必不能济夫子欲。jiē zì cán chéng fū zǐ ér bù shī yǔ xī.嗟自惭承夫子而不失予兮。chuán gǔ dào shén fēn míng.传古道甚分明。yǔ qiě guǎng gū mù xiá jī yú tiān rǎng xī.予且广孤目遐赍于天壤兮。shù dé wài jǐn wàn wù biàn huà zhī yōu qíng.庶得外尽万物变化之幽情。rán hòu cán kuì ér lái guī xī.然后惭愧而来归兮。dà xī wú gōng yú fū zǐ zhī tíng.大息吾躬于夫子之亭。