病题二首

注音版

bìng tí èr shǒu病题二首táng dài唐代xú xuàn徐铉
xìng líng yōng lǎn bǎi wú néng.性灵慵懒百无能。wéi bèi cháo cān qiǎn sù xìng.唯被朝参遣夙兴。shèng zhǔ yōu róng ēn wèi dá.圣主优容恩未答。dān jīng shū kuò bìng xiāng líng.丹经疏阔病相陵。pí shāng duì kè piān chóu jiǔ.脾伤对客偏愁酒。yǎn àn kàn shū měi kuì dēng.眼暗看书每愧灯。jìn yǔ shí guāi bù zhī tuì.进与时乖不知退。kě lián shēn jì mán téng téng.可怜身计谩腾腾。rén jiān duō shì běn nán lùn.人间多事本难论。kuàng shì rén jiān lǎn màn rén.况是人间懒慢人。bù jiě yǎng shēng hé guài bìng.不解养生何怪病。yǐ néng zhī mìng gǎn cí pín.已能知命敢辞贫。xiàng kōng duō duō fán shū zì.向空咄咄烦书字。jǔ shì tāo tāo mò wèn jīn.举世滔滔莫问津。jīn mǎ mén qián jūn shí fǒu.金马门前君识否。dōng fāng màn qiàn shì qián shēn.东方曼倩是前身。