苏武传(节选)

  武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。时汉连伐胡,数通使相窥观。匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。」尽归汉使路充国等。武帝嘉其义,乃遣武以中郎将使持节送匈奴使留在汉者,因厚赂单于,答其善意。

  武与副中郎将张胜及假吏常惠等募士斥候百余人俱。既至匈奴,置币遗单于;单于益骄,非汉所望也。方欲发使送武等,会缑王与长水虞常等谋反匈奴中。缑王者,昆邪王姊子也,与昆邪王俱降汉,后随浞野侯没胡中,及卫律所将降者,阴相与谋,劫单于母阏氏归汉。会武等至匈奴。虞常在汉时,素与副张胜相知,私候胜曰:「闻汉天子甚怨卫律,常能为汉伏弩射杀之,吾母与弟在汉,幸蒙其赏赐。」张胜许之,以货物与常。后月余,单于出猎,独阏氏子弟在。虞常等七十余人欲发,其一人夜亡告之。单于子弟发兵与战,缑王等皆死,虞常生得。

  单于使卫律治其事。张胜闻之,恐前语发,以状语武。武曰:「事如此,此必及我,见犯乃死,重负国!」欲自杀,胜惠共止之。虞常果引张胜。单于怒,召诸贵人议,欲杀汉使者。左伊秩訾曰:「即谋单于,何以复加?宜皆降之。」单于使卫律召武受辞。武谓惠等:「屈节辱命,虽生何面目以归汉?」引佩刀自刺。卫律惊,自抱持武。驰召医,凿地为坎,置煴火,覆武其上,蹈其背,以出血。武气绝,半日复息。惠等哭,舆归营。单于壮其节,朝夕遣人候问武,而收系张胜。

  武益愈。单于使使晓武,会论虞常,欲因此时降武。剑斩虞常已,律曰:「汉使张胜谋杀单于近臣,当死;单于募降者,赦罪。」举剑欲击之,胜请降。律谓武曰:「副有罪,当相坐。」武曰:「本无谋,又非亲属,何谓相坐?」复举剑拟之,武不动。律曰:「苏君,律前负汉归匈奴,幸蒙大恩,赐号称王,拥众数万,马畜弥山,富贵如此。苏君今日降,明日复然。空以身膏草野,谁复知之?」武不应。律曰:「君因我降,与君为兄弟;今不听吾计,后虽复欲见我,尚可得乎?」武骂律曰:「汝为人臣子,不顾恩义,畔主背亲,为降虏于蛮夷,何以女为见?且单于信女,使决人死生,不平心持正,反欲斗两主观祸败。南越杀汉使者,屠为九郡;宛王杀汉使者,头县北阙;朝鲜杀汉使者,即时诛灭。独匈奴未耳。若知我不降明,欲令两国相攻,匈奴之祸,从我始矣!」律知武终不可胁,白单于。单于愈益欲降之。乃幽武置大窖中,绝不饮食。天雨雪。武卧,啮雪与旃毛并咽之,数日不死。匈奴以为神,乃徙武北海上无人处,使牧羝。羝乳,乃得归。别其官属常惠等,各置他所。

  武既至海上,廪食不至,掘野鼠去屮实而食之。杖汉节牧羊,卧起操持,节旄尽落。积五、六年,单于弟于靬王弋射海上。武能网纺缴,檠弓弩,于靬王爱之,给其衣食。三岁余,王病,赐武马畜、服匿、穹庐。王死后,人众徙去。其冬,丁令盗武牛羊,武复穷厄。

  初,武与李陵俱为侍中。武使匈奴明年,陵降,不敢求武。久之,单于使陵至海上,为武置酒设乐。因谓武曰:「单于闻陵与子卿素厚,故使陵来说足下,虚心欲相待。终不得归汉,空自苦亡人之地,信义安所见乎?前长君为奉车,从至雍棫阳宫,扶辇下除,触柱,折辕,劾大不敬,伏剑自刎,赐钱二百万以葬。孺卿从祠河东後土,宦骑与黄门驸马争船,推堕驸马河中,溺死,宦骑亡。诏使孺卿逐捕。不得,惶恐饮药而死。来时太夫人已不幸,陵送葬至阳陵。子卿妇年少,闻已更嫁矣。独有女弟二人,两女一男,今复十余年,存亡不可知。人生如朝露,何久自苦如此?陵始降时,忽忽如狂,自痛负汉;加以老母系保宫。子卿不欲降,何以过陵?且陛下春秋高,法令亡常,大臣亡罪夷灭者数十家,安危不可知。子卿尚复谁为乎?愿听陵计,勿复有云!」

  武曰:「武父子亡功德,皆为陛下所成就,位列将,爵通侯,兄弟亲近,常愿肝脑涂地。今得杀身自效,虽蒙斧钺汤镬,诚甘乐之。臣事君,犹子事父也。子为父死,亡所恨,愿无复再言。」陵与武饮数日,复曰:「子卿,壹听陵言。」武曰:「自分已死久矣!王必欲降武,请毕今日之欢,效死于前!」陵见其至诚,喟然叹曰:「嗟呼!义士!陵与卫律之罪上通于天!」因泣下沾衿,与武决去。

  陵恶自赐武,使其妻赐武牛羊数十头。后陵复至北海上,语武:「区脱捕得云中生口,言太守以下吏民皆白服,曰:『上崩。』」武闻之,南乡号哭,欧血,旦夕临。数月,昭帝即位。数年,匈奴与汉和亲。汉求武等。匈奴诡言武死。后汉使复至匈奴。常惠请其守者与俱,得夜见汉使,具自陈道。教使者谓单于言:「天子射上林中,得雁足有系帛书,言武等在某泽中。」使者大喜,如惠语以让单于。单于视左右而惊,谢汉使曰:「武等实在。」于是李陵置酒贺武曰:「今足下还归,扬名于匈奴,功显于汉室,虽古竹帛所载,丹青所画,何以过子卿!陵虽驽怯,令汉且贳陵罪,全其老母,使得奋大辱之积志,庶几乎曹柯之盟。此陵宿昔之所不忘也!收族陵家,为世大戮,陵尚复何顾乎?已矣!令子卿知吾心耳!异域之人,壹别长绝!」陵起舞,歌曰:「径万里兮度沙幕,为君将兮奋匈奴。路穷绝兮矢刃摧,士众灭兮名已隤,老母已死,虽欲报恩将安归?」

  陵泣下数行,因与武决。单于召会武官属,前以降及物故,凡随武还者九人。武以始元六年春至京师,诏武奉一太牢谒武帝园庙,拜为典属国,秩中二千石,赐钱二百万,公田二顷,宅一区。常惠徐圣赵终根皆拜为中郎,赐帛各二百匹。其余六人,老归家,赐钱人十万,复终身。常惠后至右将军,封列侯,自有传。武留匈奴凡十九岁,始以强壮出,及还,须发尽白。

注释

本节内容整理自网络(或由匿名网友上传),原作者已无法考证,版权归原作者所有。本站免费发布仅供学习参考,其观点不代表本站立场。站务邮箱:service@gushiwen.org

注音版

sū wǔ chuán jié xuǎn苏武传(节选)liǎng hàn两汉bān gù班固
   wǔ zì zi qīng.  武字子卿。shǎo yǐ fù rèn.少以父任。xiōng dì bìng wèi láng.兄弟并为郎。shāo qiān zhì yí zhōng jiù jiān.稍迁至栘中厩监。shí hàn lián fá hú.时汉连伐胡。shù tōng shǐ xiāng kuī guān.数通使相窥观。xiōng nú liú hàn shǐ guō jí lù chōng guó děng qián hòu shí yú bèi.匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈。xiōng nú shǐ lái.匈奴使来。hàn yì liú zhī yǐ xiāng dāng.汉亦留之以相当。tiān hàn yuán nián.天汉元年。qiě dī hóu chán yú chū lì.且鞮侯单于初立。kǒng hàn xí zhī.恐汉袭之。nǎi yuē: hàn tiān zǐ wǒ zhàng rén xíng yě.乃曰:「汉天子我丈人行也。jǐn guī hàn shǐ lù chōng guó děng.」尽归汉使路充国等。wǔ dì jiā qí yì.武帝嘉其义。nǎi qiǎn wǔ yǐ zhōng láng jiàng shǐ chí jié sòng xiōng nú shǐ liú zài hàn zhě.乃遣武以中郎将使持节送匈奴使留在汉者。yīn hòu lù chán yú.因厚赂单于。dá qí shàn yì.答其善意。13    wǔ yǔ fù zhōng láng jiàng zhāng shèng jí jiǎ lì cháng huì děng mù shì chì hòu bǎi yú rén jù.  武与副中郎将张胜及假吏常惠等募士斥候百余人俱。jì zhì xiōng nú.既至匈奴。zhì bì yí chán yú chán yú yì jiāo.置币遗单于;单于益骄。fēi hàn suǒ wàng yě.非汉所望也。fāng yù fā shǐ sòng wǔ děng.方欲发使送武等。huì gōu wáng yǔ zhǎng shuǐ yú cháng děng móu fǎn xiōng nú zhōng.会缑王与长水虞常等谋反匈奴中。gōu wáng zhě.缑王者。kūn xié wáng zǐ zi yě.昆邪王姊子也。yǔ kūn xié wáng jù jiàng hàn.与昆邪王俱降汉。hòu suí zhuó yě hóu méi hú zhōng.后随浞野侯没胡中。jí wèi lǜ suǒ jiāng jiàng zhě.及卫律所将降者。yīn xiāng yǔ móu.阴相与谋。jié chán yú mǔ yān zhī guī hàn.劫单于母阏氏归汉。huì wǔ děng zhì xiōng nú.会武等至匈奴。yú cháng zài hàn shí.虞常在汉时。sù yǔ fù zhāng shèng xiāng zhī.素与副张胜相知。sī hòu shèng yuē: wén hàn tiān zǐ shén yuàn wèi lǜ.私候胜曰:「闻汉天子甚怨卫律。cháng néng wéi hàn fú nǔ shè shā zhī.常能为汉伏弩射杀之。wú mǔ yǔ dì zài hàn.吾母与弟在汉。xìng méng qí shǎng cì.幸蒙其赏赐。zhāng shèng xǔ zhī.」张胜许之。yǐ huò wù yǔ cháng.以货物与常。hòu yuè yú.后月余。chán yú chū liè.单于出猎。dú yān zhī zǐ dì zài.独阏氏子弟在。yú cháng děng qī shí yú rén yù fā.虞常等七十余人欲发。qí yī rén yè wáng gào zhī.其一人夜亡告之。chán yú zǐ dì fā bīng yǔ zhàn.单于子弟发兵与战。gōu wáng děng jiē sǐ.缑王等皆死。yú cháng shēng de.虞常生得。13    chán yú shǐ wèi lǜ zhì qí shì.  单于使卫律治其事。zhāng shèng wén zhī.张胜闻之。kǒng qián yǔ fā.恐前语发。yǐ zhuàng yǔ wǔ.以状语武。wǔ yuē: shì rú cǐ.武曰:「事如此。cǐ bì jí wǒ.此必及我。jiàn fàn nǎi sǐ.见犯乃死。zhòng fù guó!重负国!yù zì shā.」欲自杀。shèng huì gòng zhǐ zhī.胜惠共止之。yú cháng guǒ yǐn zhāng shèng.虞常果引张胜。chán yú nù.单于怒。zhào zhū guì rén yì.召诸贵人议。yù shā hàn shǐ zhě.欲杀汉使者。zuǒ yī zhì zī yuē: jí móu chán yú.左伊秩訾曰:「即谋单于。hé yǐ fù jiā?何以复加?yí jiē jiàng zhī.宜皆降之。chán yú shǐ wèi lǜ zhào wǔ shòu cí.」单于使卫律召武受辞。wǔ wèi huì děng: qū jié rǔ mìng.武谓惠等:「屈节辱命。suī shēng hé miàn mù yǐ guī hàn?虽生何面目以归汉?yǐn pèi dāo zì cì.」引佩刀自刺。wèi lǜ jīng.卫律惊。zì bào chí wǔ.自抱持武。chí zhào yī.驰召医。záo dì wèi kǎn.凿地为坎。zhì yūn huǒ.置煴火。fù wǔ qí shàng.覆武其上。dǎo qí bèi.蹈其背。yǐ chū xuè.以出血。wǔ qì jué.武气绝。bàn rì fù xī.半日复息。huì děng kū.惠等哭。yú guī yíng.舆归营。chán yú zhuàng qí jié.单于壮其节。zhāo xī qiǎn rén hòu wèn wǔ.朝夕遣人候问武。ér shōu xì zhāng shèng.而收系张胜。13    wǔ yì yù.  武益愈。chán yú shǐ shǐ xiǎo wǔ.单于使使晓武。huì lùn yú cháng.会论虞常。yù yīn cǐ shí jiàng wǔ.欲因此时降武。jiàn zhǎn yú cháng yǐ.剑斩虞常已。lǜ yuē: hàn shǐ zhāng shèng móu shā chán yú jìn chén.律曰:「汉使张胜谋杀单于近臣。dāng sǐ chán yú mù jiàng zhě.当死;单于募降者。shè zuì.赦罪。jǔ jiàn yù jī zhī.」举剑欲击之。shèng qǐng xiáng.胜请降。lǜ wèi wǔ yuē: fù yǒu zuì.律谓武曰:「副有罪。dāng xiāng zuò.当相坐。wǔ yuē: běn wú móu.」武曰:「本无谋。yòu fēi qīn shǔ.又非亲属。hé wèi xiāng zuò?何谓相坐?fù jǔ jiàn nǐ zhī.」复举剑拟之。wǔ bù dòng.武不动。lǜ yuē: sū jūn.律曰:「苏君。lǜ qián fù hàn guī xiōng nú.律前负汉归匈奴。xìng méng dà ēn.幸蒙大恩。cì hào chēng wáng.赐号称王。yōng zhòng shù wàn.拥众数万。mǎ chù mí shān.马畜弥山。fù guì rú cǐ.富贵如此。sū jūn jīn rì jiàng.苏君今日降。míng rì fù rán.明日复然。kōng yǐ shēn gāo cǎo yě.空以身膏草野。shuí fù zhī zhī?谁复知之?wǔ bù yīng.」武不应。lǜ yuē: jūn yīn wǒ jiàng.律曰:「君因我降。yǔ jūn wèi xiōng dì jīn bù tīng wú jì.与君为兄弟;今不听吾计。hòu suī fù yù jiàn wǒ.后虽复欲见我。shàng kě dé hū?尚可得乎?wǔ mà lǜ yuē: rǔ wéi rén chén zǐ.」武骂律曰:「汝为人臣子。bù gù ēn yì.不顾恩义。pàn zhǔ bèi qīn.畔主背亲。wèi jiàng lǔ yú mán yí.为降虏于蛮夷。hé yǐ nǚ wèi jiàn?何以女为见?qiě chán yú xìn nǚ.且单于信女。shǐ jué rén sǐ shēng.使决人死生。bù píng xīn chí zhèng.不平心持正。fǎn yù dòu liǎng zhǔ guān huò bài.反欲斗两主观祸败。nán yuè shā hàn shǐ zhě.南越杀汉使者。tú wèi jiǔ jùn wǎn wáng shā hàn shǐ zhě.屠为九郡;宛王杀汉使者。tóu xiàn běi quē cháo xiǎn shā hàn shǐ zhě.头县北阙;朝鲜杀汉使者。jí shí zhū miè.即时诛灭。dú xiōng nú wèi ěr.独匈奴未耳。ruò zhī wǒ bù jiàng míng.若知我不降明。yù lìng liǎng guó xiāng gōng.欲令两国相攻。xiōng nú zhī huò.匈奴之祸。cóng wǒ shǐ yǐ!从我始矣!lǜ zhī wǔ zhōng bù kě xié.」律知武终不可胁。bái chán yú.白单于。chán yú yù yì yù jiàng zhī.单于愈益欲降之。nǎi yōu wǔ zhì dà jiào zhōng.乃幽武置大窖中。jué bù yǐn shí.绝不饮食。tiān yù xuě.天雨雪。wǔ wò.武卧。niè xuě yǔ zhān máo bìng yàn zhī.啮雪与旃毛并咽之。shù rì bù sǐ.数日不死。xiōng nú yǐ wéi shén.匈奴以为神。nǎi xǐ wǔ běi hǎi shàng wú rén chù.乃徙武北海上无人处。shǐ mù dī.使牧羝。dī rǔ.羝乳。nǎi dé guī.乃得归。bié qí guān shǔ cháng huì děng.别其官属常惠等。gè zhì tā suǒ.各置他所。13    wǔ jì zhì hǎi shàng.  武既至海上。lǐn shí bù zhì.廪食不至。jué yě shǔ qù chè shí ér shí zhī.掘野鼠去屮实而食之。zhàng hàn jié mù yáng.杖汉节牧羊。wò qǐ cāo chí.卧起操持。jié máo jǐn luò.节旄尽落。jī wǔ liù nián.积五、六年。chán yú dì yú qián wáng yì shè hǎi shàng.单于弟于靬王弋射海上。wǔ néng wǎng fǎng jiǎo.武能网纺缴。qíng gōng nǔ.檠弓弩。yú qián wáng ài zhī.于靬王爱之。gěi qí yī shí.给其衣食。sān suì yú.三岁余。wáng bìng.王病。cì wǔ mǎ chù fú nì qióng lú.赐武马畜、服匿、穹庐。wáng sǐ hòu.王死后。rén zhòng xǐ qù.人众徙去。qí dōng.其冬。dīng lìng dào wǔ niú yáng.丁令盗武牛羊。wǔ fù qióng è.武复穷厄。13    chū.  初。wǔ yǔ lǐ líng jù wèi shì zhōng.武与李陵俱为侍中。wǔ shǐ xiōng nú míng nián.武使匈奴明年。líng jiàng.陵降。bù gǎn qiú wǔ.不敢求武。jiǔ zhī.久之。chán yú shǐ líng zhì hǎi shàng.单于使陵至海上。wèi wǔ zhì jiǔ shè lè.为武置酒设乐。yīn wèi wǔ yuē: chán yú wén líng yǔ zi qīng sù hòu.因谓武曰:「单于闻陵与子卿素厚。gù shǐ líng lái shuō zú xià.故使陵来说足下。xū xīn yù xiāng dài.虚心欲相待。zhōng bù dé guī hàn.终不得归汉。kōng zì kǔ wáng rén zhī dì.空自苦亡人之地。xìn yì ān suǒ jiàn hū?信义安所见乎?qián zhǎng jūn wèi fèng chē.前长君为奉车。cóng zhì yōng yù yáng gōng.从至雍棫阳宫。fú niǎn xià chú.扶辇下除。chù zhù.触柱。zhé yuán.折辕。hé dà bù jìng.劾大不敬。fú jiàn zì wěn.伏剑自刎。cì qián èr bǎi wàn yǐ zàng.赐钱二百万以葬。rú qīng cóng cí hé dōng hòu tǔ.孺卿从祠河东後土。huàn qí yǔ huáng mén fù mǎ zhēng chuán.宦骑与黄门驸马争船。tuī duò fù mǎ hé zhōng.推堕驸马河中。nì sǐ.溺死。huàn qí wáng.宦骑亡。zhào shǐ rú qīng zhú bǔ.诏使孺卿逐捕。bù dé.不得。huáng kǒng yǐn yào ér sǐ.惶恐饮药而死。lái shí tài fū rén yǐ bù xìng.来时太夫人已不幸。líng sòng zàng zhì yáng líng.陵送葬至阳陵。zi qīng fù nián shào.子卿妇年少。wén yǐ gèng jià yǐ.闻已更嫁矣。dú yǒu nǚ dì èr rén.独有女弟二人。liǎng nǚ yī nán.两女一男。jīn fù shí yú nián.今复十余年。cún wáng bù kě zhī.存亡不可知。rén shēng rú zhāo lù.人生如朝露。hé jiǔ zì kǔ rú cǐ?何久自苦如此?líng shǐ jiàng shí.陵始降时。hū hū rú kuáng.忽忽如狂。zì tòng fù hàn jiā yǐ lǎo mǔ xì bǎo gōng.自痛负汉;加以老母系保宫。zi qīng bù yù jiàng.子卿不欲降。hé yǐ guò líng?何以过陵?qiě bì xià chūn qiū gāo.且陛下春秋高。fǎ lìng wáng cháng.法令亡常。dà chén wáng zuì yí miè zhě shù shí jiā.大臣亡罪夷灭者数十家。ān wēi bù kě zhī.安危不可知。zi qīng shàng fù shuí wèi hū?子卿尚复谁为乎?yuàn tīng líng jì.愿听陵计。wù fù yǒu yún!勿复有云!13   wǔ yuē: wǔ fù zǐ wáng gōng dé.  武曰:「武父子亡功德。jiē wèi bì xià suǒ chéng jiù.皆为陛下所成就。wèi liè jiāng.位列将。jué tōng hóu.爵通侯。xiōng dì qīn jìn.兄弟亲近。cháng yuàn gān nǎo tú dì.常愿肝脑涂地。jīn dé shā shēn zì xiào.今得杀身自效。suī méng fǔ yuè tāng huò.虽蒙斧钺汤镬。chéng gān lè zhī.诚甘乐之。chén shì jūn.臣事君。yóu zǐ shì fù yě.犹子事父也。zi wèi fù sǐ.子为父死。wáng suǒ hèn.亡所恨。yuàn wú fù zài yán.愿无复再言。líng yǔ wǔ yǐn shù rì.」陵与武饮数日。fù yuē: zi qīng.复曰:「子卿。yī tīng líng yán.壹听陵言。wǔ yuē: zì fēn yǐ sǐ jiǔ yǐ!」武曰:「自分已死久矣!wáng bì yù jiàng wǔ.王必欲降武。qǐng bì jīn rì zhī huān.请毕今日之欢。xiào sǐ yú qián!效死于前!líng jiàn qí zhì chéng.」陵见其至诚。kuì rán tàn yuē: jiē hū!喟然叹曰:「嗟呼!yì shì!义士!líng yǔ wèi lǜ zhī zuì shàng tōng yú tiān!陵与卫律之罪上通于天!yīn qì xià zhān jīn.」因泣下沾衿。yǔ wǔ jué qù.与武决去。13    líng è zì cì wǔ.  陵恶自赐武。shǐ qí qī cì wǔ niú yáng shù shí tóu.使其妻赐武牛羊数十头。hòu líng fù zhì běi hǎi shàng.后陵复至北海上。yǔ wǔ: qū tuō bǔ dé yún zhōng shēng kǒu.语武:「区脱捕得云中生口。yán tài shǒu yǐ xià lì mín jiē bái fú.言太守以下吏民皆白服。yuē: shàng bēng.曰:『上崩。wǔ wén zhī.』」武闻之。nán xiāng hào kū.南乡号哭。ōu xuè.欧血。dàn xī lín.旦夕临。shù yuè.数月。zhāo dì jí wèi.昭帝即位。shù nián.数年。xiōng nú yǔ hàn hé qīn.匈奴与汉和亲。hàn qiú wǔ děng.汉求武等。xiōng nú guǐ yán wǔ sǐ.匈奴诡言武死。hòu hàn shǐ fù zhì xiōng nú.后汉使复至匈奴。cháng huì qǐng qí shǒu zhě yǔ jù.常惠请其守者与俱。dé yè jiàn hàn shǐ.得夜见汉使。jù zì chén dào.具自陈道。jiào shǐ zhě wèi chán yú yán: tiān zǐ shè shàng lín zhōng.教使者谓单于言:「天子射上林中。dé yàn zú yǒu xì bó shū.得雁足有系帛书。yán wǔ děng zài mǒu zé zhōng.言武等在某泽中。shǐ zhě dà xǐ.」使者大喜。rú huì yǔ yǐ ràng chán yú.如惠语以让单于。chán yú shì zuǒ yòu ér jīng.单于视左右而惊。xiè hàn shǐ yuē: wǔ děng shí zài.谢汉使曰:「武等实在。yú shì lǐ líng zhì jiǔ hè wǔ yuē: jīn zú xià hái guī.」于是李陵置酒贺武曰:「今足下还归。yáng míng yú xiōng nú.扬名于匈奴。gōng xiǎn yú hàn shì.功显于汉室。suī gǔ zhú bó suǒ zài.虽古竹帛所载。dān qīng suǒ huà.丹青所画。hé yǐ guò zi qīng!何以过子卿!líng suī nú qiè.陵虽驽怯。lìng hàn qiě shì líng zuì.令汉且贳陵罪。quán qí lǎo mǔ.全其老母。shǐ de fèn dà rǔ zhī jī zhì.使得奋大辱之积志。shù jī hū cáo kē zhī méng.庶几乎曹柯之盟。cǐ líng sù xī zhī suǒ bù wàng yě!此陵宿昔之所不忘也!shōu zú líng jiā.收族陵家。wèi shì dà lù.为世大戮。líng shàng fù hé gù hū?陵尚复何顾乎?yǐ yǐ!已矣!lìng zǐ qīng zhī wú xīn ěr!令子卿知吾心耳!yì yù zhī rén.异域之人。yī bié zhǎng jué!壹别长绝!líng qǐ wǔ.」陵起舞。gē yuē: jìng wàn lǐ xī dù shā mù.歌曰:「径万里兮度沙幕。wèi jūn jiāng xī fèn xiōng nú.为君将兮奋匈奴。lù qióng jué xī shǐ rèn cuī.路穷绝兮矢刃摧。shì zhòng miè xī míng yǐ tuí.士众灭兮名已隤。lǎo mǔ yǐ sǐ.老母已死。suī yù bào ēn jiāng ān guī?虽欲报恩将安归?13   líng qì xià shù xíng.  陵泣下数行。yīn yǔ wǔ jué.因与武决。chán yú zhào huì wǔ guān shǔ.单于召会武官属。qián yǐ jiàng jí wù gù.前以降及物故。fán suí wǔ hái zhě jiǔ rén.凡随武还者九人。wǔ yǐ shǐ yuán liù nián chūn zhì jīng shī.武以始元六年春至京师。zhào wǔ fèng yī tài láo yè wǔ dì yuán miào.诏武奉一太牢谒武帝园庙。bài wèi diǎn shǔ guó.拜为典属国。zhì zhōng èr qiān dàn.秩中二千石。cì qián èr bǎi wàn.赐钱二百万。gōng tián èr qǐng.公田二顷。zhái yī qū.宅一区。cháng huì xú shèng zhào zhōng gēn jiē bài wèi zhōng láng.常惠徐圣赵终根皆拜为中郎。cì bó gè èr bǎi pǐ.赐帛各二百匹。qí yú liù rén.其余六人。lǎo guī jiā.老归家。cì qián rén shí wàn.赐钱人十万。fù zhōng shēn.复终身。cháng huì hòu zhì yòu jiāng jūn.常惠后至右将军。fēng liè hóu.封列侯。zì yǒu chuán.自有传。wǔ liú xiōng nú fán shí jiǔ suì.武留匈奴凡十九岁。shǐ yǐ qiáng zhuàng chū.始以强壮出。jí hái.及还。xū fà jǐn bái.须发尽白。

^回到顶部^