题满氏申申亭

注音版

tí mǎn shì shēn shēn tíng题满氏申申亭sòng dài宋代wáng lìng王令
shēn shēn tíng zhě míng zì shuí.申申亭者名自谁。hé dōng zhàng rén shēn míng zhī.河东丈人身铭之。fāng qí zuò tíng zì xiū xī.方其作亭自休息。gù yù shēn chàng míng qí tí.固欲申畅名其题。suī rán zì fèng pō yōu lè.虽然自奉颇幽乐。qǐ gǎn jiān hū dāng shì wèi.岂敢兼忽当世为。ruò rì suǒ yōu fēi suǒ jí.若日所忧非所及。yīn yǐ dùn shì wú mèn cí.因以遯世无闷辞。zhàng rén shū gāo xǐ zì shì.丈人疏高喜自适。qù bù xiàn zhuó lái wú shí.去不限灼来无时。mén wú bīn liáo chē mǎ jué.门无宾僚车马绝。shì yǒu jǐ zhàng yì guān yī.室有几杖衣冠欹。yè jìng xíng zhāo hǎi yuè bàn.夜径行招海月伴。zhòu tà zuò yǔ tiān yún qī.昼榻坐与天云期。chūn lín xuān hé niǎo shēng hǎo.春林喧和鸟声好。shèng tīng sú lùn xiāng yǎ yī.胜听俗论相哑咿。chén āi zòng ěr dé fēng lì.尘埃纵尔得风力。zú bú dào cǐ tú zì fēi.卒不到此徒自飞。tíng qián zhū zhū yǒu yě tài.亭前朱朱有冶态。tíng xià bái bái wú sú zī.亭下白白无俗姿。hǎo mù liú cún jìng jiàn shí.好木留存竟见实。è cǎo chú bá wú róng cí.恶草锄拔无容茨。cháng wén jǐng shèng wèi yì dí.尝闻景胜未易敌。xū yǒu dà jù xiāng cēn cī.须有大句相参差。gù wú jīng nián bù gǎn wǎng.故吾经年不敢往。rì wàng shī lǎo lì kě zhī.日望诗老力可支。ǒu lái wèi yóu shì yǐ wǎn.偶来为游适已晚。huā shāo shàng yǒu chūn yú yí.花梢尚有春余遗。gāo ó rào shù xī shí jié.高哦遶树惜时节。shí jué hóng piàn xíng wēi chí.拾嚼红片行逶迟。huí kàn běi lín zhú wàn kē.回看北林竹万颗。hán qì yù qǐ líng rén wēi.寒气欲起凌人威。qīng fēng shí lái zhù qì shì.清风时来助气势。hán jiǎ yè jù yán yǔ sī.寒甲夜聚言语私。fāng jiāng tóu xián rì lái cǐ.方将投闲日来此。jiǎo tà shù xià chéng jiāo qī.脚踏树下成交蹊。wú duān chén tǔ yòu wèi gé.无端尘土又为隔。míng rì kuà mǎ xī běi chí.明日跨马西北驰。xīn sī mèng hǎo dìng pín dào.心思梦好定频到。bù bì zhí qí guī fēng chuī.不必直俟归风吹。