诗僧常不轻以梅花句得名于时雪后踏月相过论

注音版

shī sēng cháng bù qīng yǐ méi huā jù dé míng yú shí xuě hòu tà yuè xiàng guò lùn诗僧常不轻以梅花句得名于时雪后踏月相过论sòng dài宋代yáng guān qīng杨冠卿
huāng jiāng luò rì gū hóng yǐng.荒江落日孤鸿影。yuǎn chèn yōu rén tà yuè lái.远趁幽人踏月来。xuě wū yún lín dàn xiāng duì.雪屋云林淡相对。yuè biān yī yuē yǒu hán méi.月边依约有寒梅。