鹧鸪天（王清叔具草酌赏海棠为作二绝句，清叔击节，概括以鹧鸪天歌之）

注音版

zhè gū tiān wáng qīng shū jù cǎo zhuó shǎng hǎi táng wèi zuò èr jué jù, qīng shū jī jié, gài kuò yǐ zhè gū tiān gē zhī鹧鸪天（王清叔具草酌赏海棠为作二绝句，清叔击节，概括以鹧鸪天歌之）sòng dài宋代yáo shù yáo姚述尧
zuó yè dōng fēng dào hǎi yá.昨夜东风到海涯。fán hóng cù cù tǔ yān zhī.繁红簇簇吐胭脂。huǎng yí xiān zǐ cháo tiān bà.恍疑仙子朝天罢。zuì miàn yún xiá yùn gèng yí.醉面匀霞韵更宜。||huān wèi zú.欢未足。kùn xiāng yī.困相依。xiū jiāng lán shè wū tiān zī.羞将兰麝污天姿。shǎo líng kě shì fēng qíng báo.少陵可是风情薄。què wèi wú xiāng bù zuò shī.却为无香不作诗。