送方丰之秀才归福唐

注音版

sòng fāng fēng zhī xiù cái guī fú táng送方丰之秀才归福唐sòng dài宋代lǚ běn zhōng吕本中
wǒ jū jiāng dōng.我居江东。wéi xìn zhī zhōu.惟信之州。zi lái zì nán.子来自南。ér yǔ wǒ yóu.而与我游。wèn qí suǒ yǒu.问其所友。yī shí zhī xiù.一时之秀。qí xiōng yùn dé.其兄韫德。yì jì yǒu jiù.亦既有就。zi xué jì lì.子学既立。zi zhì shén yuǎn.子志甚远。hé yǐ zhōng zhī.何以终之。zhǐ zài bù juàn.止在不倦。pín jiàn wù yàn.贫贱勿厌。zì rán wú mèn.自然无闷。fù guì wù xiàn.富贵勿羡。hài dé zhī běn.害德之本。bǐ gǔ zhī rén.彼古之人。néng shèng yǔ rén.能圣与仁。wǒ hú bù néng.我胡不能。tàn qí jué chén.叹其绝尘。jīn zi guī yǐ.今子归矣。suì yì yǒu qiū.岁亦有秋。hé yǐ gào zi.何以告子。wéi shèng zhī qiú.惟圣之求。shuǐ liú yǒu yuán.水流有源。mù shēng yǒu gēn.木生有根。wéi yuán yǔ gēn.惟源与根。rù dé zhī mén.入德之门。qiú shèng gēn yuán.求圣根源。wéi zhèng zhī shǒu.惟正之守。zhèng zhī bù shǒu.正之不守。qì shī bèi yǒu.弃师背友。sī háo zhī wěi.丝毫之伪。wù méng yú xīn.勿萌于心。wú yǒu nèi wài.无有内外。yì wú qiǎn shēn.亦无浅深。yóu cǐ zé shèng.由此则圣。shě cǐ zé bìng.舍此则病。shì yǐ jūn zǐ.是以君子。suǒ shǒu xiān zhèng.所守先正。yú yǐ zèng bié.于以赠别。yì yǐ zì jǐng.亦以自警。wèi bié hòu sī.为别后思。qiě yǐ sān xǐng.且以三省。