月上人以拳石植海松莳菖阳于四际苍姿秀色钟清气于几案间以为梅溪之野人赠兼惠诗章因与酬唱凡四首 其一

注音版

yuè shàng rén yǐ quán shí zhí hǎi sōng shí chāng yáng yú sì jì cāng zī xiù shǎi zhōng qīng qì yú jī àn jiān yǐ wéi méi xī zhī yě rén zèng jiān huì shī zhāng yīn yǔ chóu chàng fán sì shǒu qí yī月上人以拳石植海松莳菖阳于四际苍姿秀色钟清气于几案间以为梅溪之野人赠兼惠诗章因与酬唱凡四首 其一sòng dài宋代wáng shí péng王十朋
cāng cāng qiān chǐ dài fū sōng.苍苍千尺大夫松。bù shì hú qiàn zhí xiǎo lóng.不似湖嵌植小茏。zhěn shuǐ yī quán xíng zú lǜ.枕水一拳形崒嵂。líng yún sān gàn sè méng róng.凌云三干色尨茸。wáng héng xīng huà zī jiān mào.王衡星化姿兼茂。lián shè shī gāo xí kě zhòng.莲社诗高席可重。qǐ yǔ shū chuāng duān bù è.乞与书窗端不恶。xiāo rán rú duì dé rén róng.萧然如对德人容。