还东野诗

注音版

hái dōng yě shī还东野诗sòng dài宋代wáng lìng王令
wú yú gǔ rén shǎo suǒ tóng.吾於古人少所同。wéi shí hán jiā shí bā wēng.惟识韩家十八翁。qí cí hào dà wú yá àn.其辞浩大无崖岸。yǒu shì bì hǎi tūn jìn qiū qíng kōng.有似碧海吞浸秋晴空。cǐ lǎo pō zì fù.此老颇自负。bǎ rén cháng cháng kàn.把人常常看。yú shí wèi cháng yǒu kuā chà.于时未尝有夸诧。zhǐ shuō dōng yě kǒu bù gān.只说东野口不乾。wǒ shēng zuì chí mù.我生最迟暮。bù shí dōng yě shēn.不识东野身。néng dé hán lǎo dī tóu bài.能得韩老低头拜。liào dé yì shì wú liàng wén zhāng rén.料得亦是无量文章人。qián rì dù zǐ cháng.前日杜子长。jiè wǒ mèng zǐ shī.借我孟子诗。sān rì sān yè dú bù juàn.三日三夜读不倦。zuò dé jí zhé tún shēng zhī.坐得脊折臀生胑。páng rén xiào wǒ kǔ ruò shì.旁人笑我苦若是。hé wéi jìng cǐ gù zì zhǐ.何为竟此故字纸。tóng zǐ qǐng wǒ yuàn qù shāo.童子请我愿去烧。cǐ shī kǔ sè dú bù xǐ.此诗苦涩读不喜。wú wén páng rén xiào.吾闻旁人笑。tàn zhī shū bù yǐ.叹之殊不已。yòu wèi tóng zǐ yán.又畏童子言。cáng zhī bù gǎn shì.藏之不敢示。nài hé tiān xià jù ruò rán.奈何天下俱若然。wú yǔ dōng yě ān dé bù mǐn yān.吾与东野安得不泯焉。