偶得牡丹之白者赋之

注音版

ǒu dé mǔ dān zhī bái zhě fù zhī偶得牡丹之白者赋之sòng dài宋代zhào fān赵蕃
méi huā dāng dōng tǔ bīng xuě.梅花当冬吐冰雪。gǔ jīn yǐ fù chēng gāo jié.古今已复称高洁。chūn fēng cǎo mù zhēng chǒng guāng.春风草木争宠光。ěr nǎi bái hū wú de niè.尔乃白乎无得涅。qū yuán fàng zhú chǔ jiāng bīn.屈原放逐楚江滨。shān gāo shuǐ jí shuí yǔ lín.山高水疾谁与邻。shāng shān shān zhōng sì lǎo rén.商山山中四老人。hàn qiě zhōng cí kěn shì qín.汉且终辞肯事秦。bái shān chá yǒu fú wēng fù.白山茶有涪翁赋。lián zì yuǎn gōng réng bái fù.莲自远公仍白傅。shù gōng yǐ yǐ bù kě zuò.数公已矣不可作。fēng yǔ míng cháo mái yù shù.风雨明朝埋玉树。