少卿杨公雅喜士左举善又东南之秀假楼居为丹壶以济人既谢以诗因出示辄次其韵

注音版

shǎo qīng yáng gōng yǎ xǐ shì zuǒ jǔ shàn yòu dōng nán zhī xiù jiǎ lóu jū wèi dān hú yǐ jì rén jì xiè yǐ shī yīn chū shì zhé cì qí yùn少卿杨公雅喜士左举善又东南之秀假楼居为丹壶以济人既谢以诗因出示辄次其韵sòng dài宋代shǐ hào史浩
yān liǔ cōng cōng suǒ yù lán.烟柳葱葱锁玉栏。lóu tóu wěi guān shú kuī bān.楼头伟观熟窥斑。bù yīn zhì jiǔ chuí qīng mù.不因置酒垂青目。ān dé kāi chuāng miàn běi shān.安得开窗面北山。chén shì gù zhī róng yǐn zhě.尘市故知容隐者。shēng míng wú nài luò rén jiān.声名无奈落人间。xiōng zhōng shèng yǒu ān mín shù.胸中剩有安民术。qiě bǎ dān hú yǔ zhù yán.且把丹壶与驻颜。